براساس گزارش نیویورکر، این دستگاه که قرار است در جنگل‌های کوهستانی جنوب فرانسه آغاز به‌کار کند، رآکتور بین‌المللی تجربی حرارتی هسته‌ای یا Iter نام دارد که ارتفاع آن بیش از 30 متر و وزن آن بیش از 23 تن خواهد بود، یعنی دوبرابر سنگین‌تر از برج ایفل.
در مرکز این دستگاه تجهیزاتی بسیار دقیق و پیچیده مخزن خلائی را در بر خواهد گرفت که در این مخزن ابری داغ از هیدروژن سنگین با سرعتی بالاتر از سرعت صوت مانند رشته‌های DNA به دور خود خواهد چرخید. این ابر توسط جریان الکتریکی سوخته و توسط امواجی متمرکز از تشعشعات بمباران خواهد شد. پرتوهای ذرات بدون بار که انرژی درون آنها به اندازه‌ای است که می‌توانند یک خودرو را تبخیر کنند، وارد مخزن شده و به حرارت آن می‌افزایند. به این شکل هیدروژن درحال چرخش یونیزه شده و درجه حرارت آن به بیش از دویست میلیون درجه سلسیوس، یعنی 10 بار داغ‌تر از خورشید خواهد رسید.
هیچ پدیده طبیعی دیگری روی زمین قدرت دستیابی به چنین حرارتی را نخواهد داشت. اتم‌های ابر هیدروژنی درون مخزن به اوج نیروی جنبشی خود رسیده و بایکدیگر برخورد کرده و عنصری جدید را به نام هلیوم ایجاد خواهند کرد و با برخورد هر دوذره،انرژی انفجاری آزاد می‌شود که حرارت شدید، پرتوهای گامایی، پرتوهای ایکس و جریانی آشفته از نوترون‌های سرگردان که با سرعت به هر جهتی حرکت می‌کنند را به همراه خواهد داشت. هیچ ماده فیزیکی که بتواند چنین ترکیبی را در خود حفظ کند وجود ندارد: فلزات، پلاستیک، سرامیک، و حتی الماس خالص در برخورد با این ترکیب محو خواهند شد،از این رو دستگاه این ابر ابرداغ را با استفاده از بزرگترین سیستم مغناطیسی ابررسانای جهان، درون بطری مغناطیسی معلق نگهداری می‌کند.
این مغناطیس‌ها در فاصله اندکی از هسته رآکتور تا درجه دویست و 69 درجه زیر صفر سرد خواهند شد،حرارتی برابر حرارت اعماق فضا و به کمک این مغناطیس‌ها خورشید مصنوعی که روی زمین ایجاد شده درون این بطری سرد تحت فشاری بالا معلق خواهد شد.
در این پروژه عظیم بیش از 35 کشور مشارکت داشته و سرمایه‌گذاری کرده‌اند. هیچ‌کس هزینه دقیق ساخت این ماشین را نمی‌داند اما تخمین‌ها رقمی بیست میلیارد دلاری را نشان می‌دهند، رقمی که Iter را به گران‌قیمت‌ترین ابزار علمی روی زمین تبدیل خواهد کرد.
اما نکته اینجا است که اگر واقعا این امکان به‌وجود بیاید که بتوان ستاره‌ای را درون یک بطری گنجاند، آن هم به شیوه‌ای اقتصادی، این تکنولوژی قدرت مهار کردن مشکلات انرژی جهان را برای 30 میلیون سال آینده خواهدداشت و در عین حال قادر خواهد بود سیاره زمین را از فجایع زیست‌محیطی حفظ کند. فیزیکدانان امیدوارند رآکتورهای تجاری براساس این ماشین ساخته شوند تا انرژی پاک و کم‌هزینه با کمک آنها در دسترس همه قرار بگیرد. چنین رآکتورهایی برای تولید انرژی تنها به آب دریا و لیتیوم نیاز خواهند داشت و پسماند اتمی از خود به جا نخواهند گذاشت.
